"Sana erişememenin karanlığı tarif edilemez" diye başlardım cümleye eğer ki bu sabah sesine kavuşmuş olmasaydım.. Şmdi keyfim yerinde çok şükür; endişelerim korkularım uçtu gitti.
Evet buradan bakınca baya çocukça görünüyor, aramamışsın diye telefonun başında 2-3 saat gözyaşlarına hakim olamayan sevgili.. Ama içindeyken hiç çocukça ya da komik değil. Bir de en son nöbete gidince.. İnsanın aklına neler gelmiyor ki..
Ne yapalım..12 gün daha böyle! İnşallah 12 gün!
Aklıma sabah "ama daha çok var" diye sızlanışım geldi. Doğru dedin, böyle dersem isyana girer. Allah korusun. İsyan etmiyorum, şükrediyorum. Geçen günleri düşününce içim ürperiyor. Çok şükür az kaldı.
Hala bir yandan içim korkuyla dolu..Oradan gitmeden de tam geçmeyecek. Ya ceza yazacağı tutarsa diye.. Dualarım hep seninle. Rabbim rahmetiyle merhametiyle kuşatsın seni. Bütün kötülüklerden korusun.
Hediyelerim tamam, hazırlıklarım tamam :) Haydi huzur bahçem, bekliyoruz... Heyecanlıyız, sabırsızlanıyoruz...Ama sabırla bekliyoruz.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder